یافتن استدلال‌های محکم ایمان را تقویت می کند

خبرگزاری مهر -گروه دین و اندیشه: چگونگی و میزان تأثیر دین در هر جامعه‌ای از یکسو به تعریف و نقش دین در زندگی افراد و از سوی دیگر به شرایط اجتماعی-فرهنگی آن جامعه بستگی دارد.جوانان سرمایه‌های عظیم یک جامعه و آینده سازان نظام و افتخار آفرین مردم‌اند جامعه شناسان معتقدند جامعه‌ای سالم است که جوانانی سالم داشته باشد. یکی از راه‌های مهم تربیت سالم آشنایی جوانان با آموزه‌های دینی و بایدها و نبایدهاست. بایدها و نبایدهای دین به مثابه نسخه دکتر است که انسان را از بیماری‌ها نجات می‌دهد و نتیجه آن ایجاد جامعه‌ای قانون مند متمدن و سالم است. از این رو بایسته است همه مردم به ویژه جوانان با دین بیشتر آشنا شوند زندگی بدون ایمان و دین رنج‌آور است.

به طور کلی جوانان ذهن خلاق و جستجوگری دارند و همواره به دنبال کشف حقیقت و حل مسائل و پاسخ گویی به شبهات خویش‌اند. جوان با ده‌ها سوال از جمله اینکه من کیستم و از کجا آمده‌ام و به کجا می‌روم رو به رو است که برای این سوال‌ها باید جواب قانع کننده‌ای ارائه داد. این شبهات به تعبیر آیت الله شهید مطهری گذرگاه خوبی هستند اما عدم پاسخ گویی به آنها یا در نظر نگرفتن روحیه جوانان در هنگام پاسخ گویی موجب تزلزل در باورهای دینی آنان می‌گردد و پایه‌های تربیت دینی را سست می‌گرداند.خدای متعال به نسل امروز عنایت فرموده و آن این است که قوای فکری و عقلانی جوانان امروز ما نسبت به نسل‌های پیش خیلی زودتر به کار می‌افتد، به طوری که علاقه‌مندند مسائل را به صورت ریشه‌ای و همراه با استدلال درک کنند و تنها به تبعیت از دیگران اکتفا نکنند و این نعمتی خدایی است که زودتر انسان‌ها را در معرض تکامل قرار می‌دهد.آنچه پیش‌رو دارید گزیده‌ای از سخنان مرحوم آیت الله مصباح یزدی در خصوص قلمرو ارزش‌های دینی است که در تاریخ ۱۳۹۰/۰۶/۳۰ ایراد کرده اند:

معمولاً کودکان با هر پدیده جدیدی که برخورد می‌کنند می‌خواهند علت آن را بفهمند و عمدتاً دو گونه سوال می‌پرسند: یکی این‌که چرا این پدیده اتفاق افتاد و دیگر این‌که وقتی فاعل آن را می‌شناسند می‌پرسند: چرا این کار را انجام داد. به قول اهل معقول سوال از لم فاعلی و لم غایی در کودکان این عصر خیلی زود منعقد می‌شود. واقعاً جواب دادن به برخی از سؤال‌های آن‌ها به طوری که بتوانند بفهمند کار مشکلی است.جوانان و نوجوانان نسل حاضر ما وقتی توصیه‌های اخلاقی را می‌شنوند که فلان کار را باید انجام داد و فلان کار را نباید انجام داد بلافاصله در ذهنشان این سوال مطرح می‌شود که چرا این کار را نباید انجام داد یا چرا آن کار را باید انجام داد؟ گاهی به این سؤال‌ها جواب‌هایی اجمالی داده در حد درک مخاطب داده می‌شود؛ مثلاً می‌گوئیم: خدا گفته باید این کار را انجام داد یا می‌گوئیم: این کار ثواب دارد. ولی انسان احساس می‌کند که این جواب خیلی برای آن‌ها قانع کننده نیست و می‌خواهند بیشتر بفهمند.

شک نمی‌تواند بهانه ارتکاب به گناه شود

گاهی من بچه‌های هفت هشت ساله را می‌بینم که در ذهنشان این سوال وجود دارد که: اصلاً ما چرا باید دین داشته باشیم؟ ما می‌فهمیم که نیاز به خوراک، لباس، هم‌بازی و … داریم، اما چرا باید بدانیم خدا هست یا نیست؟ در عمق ذهن بسیاری از نوجوان‌های ما این سوال هست؛ گاهی جسور هستند و سوال را مطرح می‌کنند و گاهی خجالت می‌کشند یا می‌ترسند برخورد خوبی با آن‌ها نشود و سؤالشان را کتمان می‌کنند. من از این حال نوجوانان خبر داشتم و به فکر هم بودم که در مواجهه با آن‌ها چه جوابی بدهم؛ اما اخیراً در جامعه خودمان، نه در مغرب زمین و کشورهای ماتریالیستی، به کسانی برخورد کردم که به صورت جدی این سؤال‌ها برایشان مطرح شده و در رفتارشان هم اثر گذاشته است. این برخورد باعث شد که کمی این مسائل را جدی‌تر بگیرم. این نکته تکلیف ما را خیلی سنگین‌تر می‌کند. من با استفاده از فرمایشات ائمه معصومین صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین جواب کوتاهی عرض می‌کنم تا از این مقدمه زودتر عبور کنم.

مقصود من در این جواب، کسانی هستند که اشتباهات و انحرافات آن‌ها ریشه در تشکیکات فلسفی دارد. در معرفت‌شناسی جدید، مباحثی از این قبیل مطرح می‌شود که آیا معرفت یقینی امکان دارد یا نه؟ اگر امکان دارد راه رسیدن به آن کدام است؟ برخی افراد که خیلی باهوش و با استعداد بودند و این مسائل را خیلی دنبال کردند و به خیال خودشان صاحب‌نظر شدند، در دام شکاکیت گیر کردند. شکاکیت نوعی بیماری است و انسان باید نسبت به شخص بیمار احساس رقت داشته باشد. ولی مشکل افرادی که مورد نظر بنده هستند این است که تنها به این شکاکیت ذهنی اکتفا نکرده‌اند، بلکه این بیماری در عمل آن‌ها هم اثر گذاشته است. سخن بنده این است که این افراد بر اساس هیچ منطقی حق ندارند این تشکیک ذهنی را به عمل سرایت دهند. مقداری این جواب را توضیح می‌دهم تا به آن مسأله اصلی برسیم که قصد دارم امسال بحث را از آن‌جا شروع کنم.
منبع: