یارکشی چین و روسیه در خفا؛ پکن مسکو را خلع سلاح کرد/ مانور اژدهای زرد در حیاط خلوت پوتین با طرح کمربند و جاده

به گزارش اقتصادنیوز، نشست اخیر سران سازمان همکاری شانگهای (SCO) که به میزبانی قزاقستان برگزار شد، توجه های بین المللی زیادی را به خود جلب کرد. گروهی هراس دارند که روسیه و چین از سازمان همکاری شانگهای برای ایجاد یک اتحاد نظامی مانند ناتو استفاده کنند، در حالی که برخی دیگر معتقدند که این نهاد می تواند پایه و اساس نظم جهانی جدید و ضد دموکراتیک باشد. با این حال، موفقیت های سازمان همکاری شانگهای از زمان گسترش آن در سال 2001 بسیار اندک بوده و اساساً خود را به جذب اعضای جدید و اجتناب از رسوایی های پرمخاطب محدود کرده است. هر عضو جدید به دنبال استفاده از سازمان همکاری شانگهای برای ارتقای اولویت های سیاست خارجی خود است. این امر علاوه بر اینکه شانگهای را بی تاثیر تر کرده، شهرتی تهدیدآمیز به آن می بخشد.

بر اساس منشور سازمان همکاری شانگهای، اهداف سازمان شامل تقویت روابط بین کشورهای عضو، توسعه همکاری در زمینه های مختلف، مقابله با تروریسم، جدایی طلبی و افراط گرایی و ارتقای حقوق بشر و آزادی های اساسی مطابق با قوانین ملی موجود می شود. با این حال، منشور در مورد اینکه چرا واقعا به سازمان همکاری شانگهای نیاز است، چندان شفاف نیست. این گزاره به کشورهای عضو کمک می کند تا از سازمان همکاری شانگهای برای پیشبرد برنامه های خود استفاده کنند.

فرصت سازی چین و روسیه

در همین راستا بنیاد کارنگی نوشته، روسیه تلاش داشته و دارد تا سازمان همکاری شانگهای را با ماجراجویی های خود در عرصه سیاست خارجی درگیر کند. در سال 2008، پس از حمله روسیه به گرجستان، رئیس جمهور وقت روسیه، دیمیتری مدودف، مسئله استقلال اوستیای جنوبی را مطرح کرد. در سال 2014، روسیه به دنبال به رسمیت شناختن الحاق کریمه بود و در سال 2022، پس از حمله گسترده به اوکراین، مسکو تلاش کرد تا اعضای سازمان همکاری شانگهای را به عنوان یک بلوک در سازمان ملل متحد در کنار خود تعریف کند. به روشی مشابه، چین از سازمان همکاری شانگهای برای ترویج " سرنوشت مشترک" استفاده می کند که در اسناد رسمی سازمان همکاری شانگهای نیز بدان اشاره شده، در حالی که قزاقستان اصرار دارد که سازمان باید بر توسعه مسیرهای ترانزیتی تمرکز کند.

منبع: